De Chiemgau in Beieren: Waar heuvels bergen worden

Een reis naar de Chiemgau in Beieren is altijd de moeite waard. Denk aan glinsterende zonnestralen in kristalheldere meren, sfeervol ingerichte huisjes in Beierse stijl en bergen die bedwongen willen worden. De regio is niet voor niets geliefd bij bergbeklimmers. Maar ook fijnproevers kunnen hier hun hart ophalen.

Foto: Frank Bach/Shutterstock

Tekst: Norbert Eisele-Hein

Panoramisch wandelen op de Hochfelln

De naam van deze berg is heel toepasselijk, want met zijn 1.617 meter is deze berg inderdaad hoog te noemen. En omdat hij ook nog eens erg mooi is, is hij een bezoek meer dan waard. De Hochfelln is een toeristische trekpleister met een schare trouwe fans. Hij heeft zijn eigen website, zijn eigen kabelbaan en zelfs een wereldberoemde hardloopwedstrijd. Daarom heerst hier doorgaans een gezellige drukte. Zij die de kabelbaan links laten liggen en kiezen voor de – pittige – wandeling naar boven, kunnen genieten van een adembenemende bergidylle.

De weg omhoog leidt namelijk langs een alpenachtige bloemenzee van duivelsklauw, alpenrozen en vergeet-mij-nietjes. De inspanning wordt niet alleen beloond met een schitterend uitzicht, maar ook met een berghut waar het goed vertoeven is. Het Hochfellnhaus serveert heerlijke ‘Kaiserschmarrn’ met appelmoes of gestoofde pruimen. En door het hoogteverschil smaakt alles twee keer zo goed. O ja, de stipjes in de lucht zijn paragliders die de thermiek rondom de berg gebruiken om tot slot zacht in de vallei te landen.

Foto: Norbert Eisele-Hein

De Windbeutelgräfin van Ruhpolding

Op het eerste gezicht lijkt het bij dit koffiehuis in Ruhpolding om iets heel ‘normaals’ te gaan, maar een bezoek aan de Windbeutelgräfin is een bijzondere ervaring voor ogen én mond. Dit koffiehuis serveert namelijk de beste soezen van Duitsland. Maar deze zoete en hartige deegcreaties van Helmut Stemmer en zijn dochter zijn niet het enige pluspunt. De traditionele boerderij ligt genesteld tussen de majestueuze bergen van de Chiemgauer Alpen en is een echte blikvanger. Afbeeldingen uit vervlogen tijden sieren de muren, de raamlijsten zijn decoratief beschilderd en de deurpost is gemaakt van marmer uit Ruhpolding. Maar ook een kijkje binnen is de moeite waard. Ontelbare koffiekannen sieren de muren en het plafond van de eetzaal.

Eigenaar Helmut Stemmer grijnst: “Dit is de zogenaamde ‘Kannenkammer’. Hier hangen 345 koffiepotten aan de muren. De vorige eigenaar van het koffiehuis was een gepassioneerd verzamelaar. Buiten staan er trouwens nog 178 en het worden er steeds meer. “Door het proeven van een soes wordt elke bezoeker van adel”, zo beweert de gastheer. Helmuts dochter Stefanie komt al met een bord aanlopen. Daarop ligt de specialiteit van het huis de ‘Lohengrin Windbeutel’: een ‘adellijke’, een ongeveer 13 cm hoge soes met een zwanenhals gevuld‘ met vruchten, vanille-ijs, slagroom en advocaat. Die smaakt gewoonweg verrukkelijk.

Foto: Norbert Eisele-Hein

De Chiemgau in Beieren: Levendige traditie

Als je denkt dat de inwoners van Beieren zich alleen tijdens de ‘Oktoberfesten’ in een ‘dirndl’ en ‘lederhosen’ hullen, dan heb je het mis. Ook als er rond de meiboom wordt gedanst, kleedt men zich feestelijk aan. De traditie van het opzetten van een meiboom gaat terug tot de 16e eeuw en is in Beierse plaatsen een belangrijke gebeurtenis. Er wordt rijkelijk gemusiceerd, gedanst en gejodeld. En eerlijk is eerlijk: deze oer-Beierse traditie mag geen enkele toerist missen.

Wandeling naar de Sonntagshorn

De Sonntagshorn ligt tussen Ruhpolding en Unken, precies op de grens van Duitsland en Oostenrijk. Met zijn 1.961 meter is dit de hoogste berg van de Chiemgauer Alpen. Een wandeling naar boven begint bij het Holzknechtmuseum (zeker de moeite waard) in Ruhpolding. Volg de bordjes ‘Sonntagshorn’. Vooral het pad onder de Staubfall door – een waterval van 80 meter hoog – mag je niet missen. Vergeet je camera niet, want de watermassa zorgt altijd weer voor betoverende regenbogen.

Foto: Norbert Eisele-Hein

Bloemenpracht op de Dürrnbachhorn

Ook de klim naar de 1.776 meter hoge Dürrnbachhorn is ronduit poëtisch. Boterbloemen en gentianen schijnen als kleine lichtjes tegen de achtergrond. Het uitzicht vanaf de bergtoppen is adembenemend. Stoer steken de hellingen van de Grossvenediger en de Zillertaler Alpen af tegen de rest van de omgeving. Daarvoor prijkt de Kitzbühler Horn tegen de felblauwe lucht. Vanaf hier lijkt de ruige Wilder Kaiser op een monoliet, terwijl de zachtgroene Chiemgauer Alpen juist lieflijk ogen. De Watzmann, Hochkalter en de monumentale Loferer Steinbergen maken het bergpanorama compleet. Terug in Reit im Winkl is het een aanrader om even door het dorp te wandelen. Elke stap die je zet doet denken aan een kitscherig-romantische bergfilm. Koeien staan ​​als standbeelden op een steile helling. Alleen hun kaken bewegen tijdens het meditatief kauwen van het met bloemen bezaaide weidegras. Een boer slijpt zijn zeis en maait de steile helling nog met de hand. Boven schitteren de bergtoppen steeds met een roodgouden gloed. En wanneer is een wandeling helemaal geslaagd? Na een portie knoedels!

Via ferrata Hörndlwand

Een stenige weg, een hobbelig karrenspoor, een smal bergpad en wat licht klimwerk – dit alles laat het hart van de bergwandelaar sneller kloppen. De via ferrata (de Italiaanse aanduiding voor de Duitse ‘Klettersteig’) Hörndlwand met zijn drie bergtopkruizen biedt de Alpenfan een niet al te zware en gevarieerde bergtocht in de Chiemgauer Alpen, met een prachtig uitzicht in alle vier de windrichtingen. En ja, ook klimmen hoort erbij. Een makkelijkere en tevens populaire tocht voert over de noordwestelijke flank van de Hörndlwand. Het is niet zozeer het klimmen als wel als het landschap dat zo boeiend is. De korte klimstukken gaan voornamelijk over massieve rotspartijen. Dit is ook best te doen op warme zomerdagen, omdat je bijna helemaal in de schaduw klimt. De nieuwe Schmidkunzweg vormt wel degelijk een uitdaging en heeft officieel moeilijkheidsgraad III.

Foto: Alpenkoch/Shutterstock

Het zoutfeest

Het zoutmuseum en zoutwaterpark, oude machines, wandelingen met de Salzmaier, vroeger de chef van de zoutproduktie en een wandelpad dat ‘SalzAlpenSteig’ heet – dit alles doet denken aan de tijd dat in Chiemgau zout een belangrijke inkomstenbron was. Zo belangrijk zelfs dat het kleine Traunstein even een van de belangrijkste steden van Beieren was. In 2019 werdt het 400-jarig bestaan geheel in stijl gevierd. Wie een rit wil maken in een oude paardentrein, reist in augustus af naar dit oord. Of ga op 18 mei naar het Holzknechtmuseum in Ruhpolding voor het grote zoutfeest. Kortom: er is veel te doen in het pittoreske Chiemgau.

Meer informatie over de Chiemgau in Beieren

Kijk op de website van Chiemsee en Chiemgau Tourismus