Vogelpark Walsrode: Werken met rare vogels

In het Vogelpark Walsrode kunnen bezoekers als vrijwillige dierenverzorgers meewerken en een klein beetje helpen bij de dagelijkse verzorging van de ruim vierduizend vogels.

Tekst: Franz Lerchenmüller

Visjes voor Pelle

Honger hebben Pelle en zijn maatjes niet echt. Niet meer dan zeven of acht van de dertig humboldtpinguïns zijn uit hun rots-onderkomen naar voren komen waggelen om in het water te duiken als de dierenverzorgster er de eerste visjes ingooit. Als kleine torpedo’s schieten de dertig tot veertig centimeter grote vogels over en onder elkaar langs en snappen razendsnel een paar zilveren visjes. Dan klimmen ze weer op de kant, blijkbaar volgegeten en een beetje verveeld. Nog steeds geen spoor van de andere pinguïns. “Ze broeden al of ze broeden misschien binnenkort”, legt Cindy Quade uit, “en dan komen ze niet graag uit hun hol. Het kan namelijk zijn, dat als ze na korte tijd weer terug komen, een concurrent op hun nest zit.”

Foto: Franz Lerchenmüller

Pinguïns met stippen

Nu komt ook de stagiaire voor het eerst in actie als leverancier van spierinkjes. Samen met de dierenverzorgster klimt hij over het muurtje, hurkt voor de kleine overhangende rotsen en gooit visjes naar de snavels, die gretig toehappen. Pelle, de enige pinguïn met een naam, hurkt in die tijd op het muurtje samen met dierenverzorger Tony Hinz, die hem heeft grootgebracht met de fles, terwijl Cindy het publiek vertelt dat er 18 pinguïnsoorten zijn, waarvan de humboldt er één is en dat je ze aan het stippenpatroon op hun borstveren kunt herkennen.

Vogelpark Walsrode: Meewerken als verzorger

Het Weltvogelpark Walsrode op de Lüneburger Heide beweert dat ze het grootste park van deze soort is. Ruim vierduizend vogels en meer dan zeshonderd soorten fladderen rond in de volières en tropische huizen, zwemmen in de vijvers en groeien op in de fokstations. Als je hier ook eens achter de schermen mee wilt kijken of een dag als hobby-dierenverzorger wilt meewerken, kan dat; het is helaas niet echt goedkoop.

Bedreigde vogels

Hierna gaan we voeder fijnsnijden en voor de vliegshow trainen. Maar omdat de parkdirecteur vandaag wat tijd over heeft, gaat een kennismaking met hem voor. Geer Scheres is 58, Nederlander en oorspronkelijk opgeleid tot onderwijzer. Met zijn smalle gezicht, glinsterende ogen en enigszins gebogen neus lijkt hij zelf een beetje op een uit de kluiten gewassen valk. Hij maakte internationaal naam als vogelbeschermer en fokker van met uitsterven bedreigde hokko’s en geeft sinds 2009 leiding aan het park.

Foto: Franz Lerchenmüller

Mensen en vogels

“Natuurlijk moet er in het park geld worden verdiend en het liefst zou het met tweehonderdvijftig- tot driehonderdduizend bezoekers per jaar zichzelf moeten kunnen bedruipen”, zegt hij. “Maar veel belangrijker nog is het, de wereld van de mensen en die van de vogels tot elkaar te brengen. Als ik het enthousiasme zie bij een kind dat een papegaai uit z’n hand laat eten, dan kan mijn dag niet meer stuk.” Je merkt zijn overtuiging. Trots laat hij het kolibrie-fokstation zien, waar drie Colombiaanse dierenverzorgers de kleine nakomelingen verzorgen. Hun opleiding is onderdeel van de zoölogische ‘ontwikkelingshulp’ van het park.

Paradijsvogels

Dierenarts Andres Frei leidt ons rond door het fokstation van de paradijsvogels. Hun naam berust eigenlijk op een vergissing; toen ze in de 17e en 18e eeuw opgezet zonder pootjes naar Europa werden gebracht, werd aangenomen dat het ‘paradijselijke’ schepsels waren, die hun hele leven vliegend doorbrachten zonder dat ze ooit de aarde aanraakten. Voordat we bij de volgende activiteit worden verwacht, is er nog even tijd om op eigen houtje het park te verkennen. Voor de historische bokwindmolen en rondom de oude vakwerk-opslagzolder bloeien tulpen en ontspringt het jonge groen.

Foto: Franz Lerchenmüller

De ene prachtvogel na de andere

Ertussen kraait, piept, trompettert, fluit of krast altijd wel iets en we lopen van de ene prachtige vogel naar de volgende. Een schoenbekooievaar staat doodstil in het riet als een oude grijze heer die alle opwinding aan zich voorbij laat gaan en zich alleen maar beweegt als het werkelijk nodig is. Zijn kop beweegt zich af en toe minimaal. Op een tak verscheurt een harpij, die in het regenwoud zelfs aapjes uit bomen grijpt, een dikke rat en draait zijn rug naar het publiek als hij er genoeg van heeft toegekeken te worden.

Vogelpark Walsrode: Een kleurig gezelschap

In de vlieghal pikken incasternen met hun witte snorren zonder angst meelwormen uit de hand van de bezoekers. De namen op de bordjes klinken als een soort ornithologische poëzie: Sichelvanga (sikkelvanga), Mohren-Klaffschnabel (Afrikaanse gaper), Schwarzgesichtlöffler (kleine lepelaar) of Versicolorente (zilvertaling)… In ieder geval begrijpt de stagiaire nu dat hij in één dag slechts een deel van dit kleurige vogelgezelschap kan bekijken. Het wordt tijd voor de voorbereiding van de vogelshow.

Foto: Franz Lerchenmüller

Cocktails voor de ibis

Valkenier Michael Lenzgen heeft zijn smakelijke beloningen al klaargemaakt: een vruchtensalade van bananen, druiven en appels voor de papegaaien en kaketoes, ratten voor de grijpvogels en ‘ibiscocktail’ van vleesstukjes, garnalen en kippenhart voor de rode ibis en de kaalkopibis. Rond zestig vogels cirkelen aan het eind van de show door de lucht of trippelen op de grond – en dat doen ze alleen omdat ze weten dat ze iets lekkers te wachten staat. Nu moet het snel gaan en pakt de eendagsstagiaire ook aan: de grote geelkuifkaketoes moeten naar hun plaats gebracht worden.

Vogelshow

Michael laat zien hoe je de vogel vast in de hand neemt door je duim over de klauwen te leggen. Adelaars, valken en de berghaan, een Afrikaanse havik, worden voor hun inzet gewogen; deze controle is onderdeel van de dagelijkse gezondheidscheck. De machtige condor gaat in zijn kist en wordt met de kruiwagen de heuvel opgereden. Dan nog snel een laatste bespreking, want de banken voor het grasveld zijn al bezet. Er klinkt muziek en dierenverzorger Marcel Schweiger verwelkomt de gasten – tussen hen zit ook de stagiaire, die nieuwsgierig is wat er komt en ook wel een beetje trots; hij heeft vandaag goed meegeholpen.

Foto: Franz Lerchenmüller

Informatie over Vogelpark Walsrode

Vogelpark Walsrode, Am Vogelpark, 29664 Walsrode. Honden mogen niet naar binnen; er kan gebruik worden gemaakt van gratis hondenboxen. Rondleidingen over uiteenlopende onderwerpen zijn mogelijk voor groepen tot maximaal 35 personen. Klik op de website voor meer informatie.

Tip

Koop in ieder geval een gids van het park; hierin staat veel interessante informatie over de vogels.

Bereikbaarheid

Per openbaar vervoer: Met de trein via Hannover naar Walsrode en met bus 511 naar het park.

Met de auto: Via de A7 Würzburg – Hamburg, uitrit Bad Fallingsbostel. Daarna de borden volgen.

Overnachten en eten

Hotel Luisenhöhe is een verzorgd viersterrenhotel, dat met een brug te voet vanaf het park is te bereiken. Dit hotel is ook geschikt als accommodatie voor groepen. In het bijbehorende Restaurant Alte Räucherei worden Noord-Duitse streekgerechten geserveerd: Boerenkool met varkensbuik en rookworst, eend of varkensbout met erwtenpuree.

Hotel Anders ligt op 10 minuten rijden of 5 kilometer te voet vanaf het vogelpark. Geheel in stijl zijn enkele kamers met papegaaien beschilderd.