Tekst: Eileen Geibig
Als je Potsdam met een kledingstuk vergelijkt, dat zou de stad een zijden cape zijn: licht en glanzend. Zelfs als je aan de barok wilt ontsnappen, kom je onvermijdelijk een kasteel tegen, een gouden poortgewelf – of een FKK-zwemplek met uitzicht op het paleis. Onze vijf geheimtips in Potsdam leiden je naar plekken die het bijzondere vieren, en niet het perfecte. En ze laten zien waarom je Potsdam niet alleen moet zien, maar ook moet voelen, ruiken en proeven.
Een culinaire comeback in de Villa Kellermann
Na het einde van het gastronomisch restaurant in Günther Jauchs ‘Villa Kellermann’ werd het stil aan de Heiliger See. Maar vanaf begin dit jaar blaast Gabriele Höft het historierijke gebouw nieuw leven in. Met Höfts mikt ze op een nieuw concept. “Ik wilde een plek creëren waar je je geborgen voelt. Net als bij oma, alleen nog mooier”, zegt Gabi Höft. Op het terras serveert ze rode biet met spruitjes en aardappelpuree: beide benen op de grond, maar met een scherpe kokossaus ook verrassend exotisch. Bij een Kellermann-salade met mango, avocado, eendenborst en frambozen-balsamico versmelten regionale versheid en creativiteit. In plaats van een sterrenkeuken krijg je nu klassiekers met een twist, een ontspannen sfeer en een uitzicht dat niet is veranderd: over de Heiliger See tot aan het Marmerpaleis in de Nieuwe Tuin.
Villa Kellermann, Mangerstraße 34, hier kom je bij de website
© Lisa Winkler
Glans en glorie aan de Heiliger See
Als je de Villa Kellermann uitgaat, treed je de Hamptons van Brandenburg binnen: villa’s, zo ver het oog reikt. De vier kilometer lange rondwandeling duurt ongeveer een uur, met pauzes en kleine omwegen misschien iets langer. De onthaasting van de Villa Kellermann zet zich hier voort: in Potsdam wordt geflaneerd, niet gejakkerd. De weg gaat langs het Marmerpaleis en het paleis Cecilienhof, dat in 1945 het toneel was van de conferentie van Potsdam, met nauwkeurig gesnoeide hagen en apfelstrudel om nieuwe krachten op te doen. Na zoveel pronk en praal bereiken we het FKK-strand aan de Heiliger See, een overblijfsel uit de tijd van de DDR. Naakt zwemmen als uiting van vrijheid is hier geen taboe, maar onderdeel van een levende traditie.
© PMSG / André Stiebitz
Een vleugje Havanna bij Buena Vida Coffee Roasters
Bij de Bassinplatz, tegenover de Sint-Petrus-en-Pauluskerk, ligt Buena Vida Coffee Roasters: een café als een korte vakantie. Achter baksteen ligt een soort liefdevol ingerichte Caribische woonkamer met turquoise tegels, planten, koffiefiltermandjes en echt goede koffie. De ‘Nussecken’ (een typisch Duitse taartpunt met noten), citroentaart en brownies zijn huisgemaakt, de cappuccino krijg je met een hartje in de crema. Koffie is hier een mentaliteit: eigenaar Patrick Berger brandt bonen uit de directe verkoop, vaak tegen betaling boven het niveau van fair trade. Ernaast begint de Hollandse Wijk, met kasseien, gevelpanden, kleine winkeltjes en het beroemde ‘Käsekuchencafé’ (cheesecake-café). Als je zin hebt, neem je het levensgevoel mee naar huis, in de vorm van bonen of als filtermaling met noten van donkere chocolade, honing of bosbessen.
Buena Vida Coffee Roasters, Am Bassin 7, hier kom je bij de website
Boekhandel Wist – nieuwsgierigheid in neon en papier
“Neugier” (nieuwsgierigheid) staat er in oplichtend blauw boven de deur. Als je Buchhandlung Wist binnengaat, kom je in een wereld ver van bestsellerlijsten en cadeauartikelen. Met houten boekenkasten tot onder het plafond, het geritsel van bladzijden en de geur van papier: hier draait het niet om trends, maar om een levenshouding. De boekhandelaar raadt niet aan wat goed verkoopt, maar wat je werkelijk raakt, vaak gesigneerd en altijd persoonlijk. Judith Hermann, Christoph Ransmayr en Hertha Müller hebben hier voorgelezen en hun sporen nagelaten. Niet ver daarvandaan het gewoel van de Brandenburger Straße met zijn Franse-boulevard-charme, fijne winkels en granieten platen met verwijzingen naar films in het plaveisel. En daar middenin deze tegendraadse, stille boekhandel. Misschien neem je als je naar buiten gaat ‘Du musst gegen den Wind laufen’ van Thomas Brasch mee. ‘Je moet tegen de wind in lopen’, een zin die gemaakt lijkt voor deze stad, waar geschiedenis en vertrekken zo dicht bij elkaar liggen.
Buchhandlung Wist, Dortustraße 17, hier kom je bij de website
© Eileen Geibig
Barberini: laat je alsjeblieft betoveren!
In de late middag worden de schaduwen langer, glijden de kajaks geluidloos over de Alte Fahrt en staan wij voor Museum Barberini. Een paleis dat eruitziet alsof het er altijd al is geweest. Maar dat is niet zo. Kunstmecenas Hasso Plattner heeft het nieuw leven ingeblazen, met een barokke façade en een moderne ziel. Bij de impressionisten is de ‘Bosweg’ van Renoir bijzonder indrukwekkend. Omdat die lijkt te trillen tussen licht en schaduw en eruitziet alsof hij door de Nieuwe Tuin naar de Heiliger See leidt. Op een of andere manier ís dit schilderij Potsdam. In de buurt hangen Monet, Liebermann, en al snel ook Pissarro: zo komen het impressionisme en het licht van de rivier de Havel bij elkaar. Maar een paar minuten verderop ligt het Minsk, eens een DDR-panoramarestaurant, tegenwoordig een museum voor moderne kunst uit het vroegere Oost-Duitsland. Als je van contrasten houdt ga je van het paleis naar de betonplaten, van Renoir naar Ruth Wolf-Rehfeldt.
Museum Barberini, Humboldtstraße 5-8, hier kom je bij de website.
© David von Becker
