Motorrijden op de Sachsenring
Motorrijden heeft in Saksen een lange traditie. Al aan het begin van de 20e eeuw werden in deze regio motorwedstrijden georganiseerd. Renbanen zoals we die tegenwoordig kennen waren er destijds nog niet; voor de wedstrijden werden er delen van de openbare wegen afgezet.
Tekst: Martin Häußermann
Tot de eerste motorwedstrijden op de weg behoorden de Badberg-Vierecksrennen, waarvoor de hoofdstraten in het kleine stadje Hohenstein-Ernstthal tijdens de race werden afgezet. In deze gemeente vlakbij de stad Chemnitz, die gemakkelijk te bereiken is via de A4 of de A72, ligt tegenwoordig de Sachsenring, die sinds 1996 als permanente renbaan wordt gebruikt. Hier worden grote wedstrijden georganiseerd, zoals de Toerwagenserie ADAC GT Masters of de Moto Grandprix.
Renbaan en rijvaardigheidscentrum
Bovendien wordt de Sachsenring door de Automobilclub ADAC gebruikt als rijvaardigheidscentrum. Bij de trainingen op de baan wordt gereden over het 3,7 kilometer lange parcours, dat vanwege de afwisselende trajecten bij motorrijders heel populair is. Er wordt tegen de richting van de klok in gereden, daarom zijn er van de totaal 14 bochten slechts vier naar rechts. Voor motorrijders die een voorkeur hebben voor een parcours met wisselende bochten, is het nabijgelegen Erzgebergte beter geschikt. Smalle wegen, weinig verkeer, veel bochten; geen wonder dat motorrijden hier traditie heeft.
Ducati training
Ducati bouwt niet alleen sportieve motoren, de Italiaanse producent traint zijn Duitstalige klanten ook op verscheidene renbanen in Europa. Wij waren met Ducati 4U op de Sachsenring. George Linsenmayer is een oude rot op het gebied van motorrijden. De 53-jarige uit Bad Mergentheim rijdt al sinds zijn 18e jaar motor – zonder ongelukken –want hij weet precies hoe ver hij kan gaan. “Je kunt je grenzen alleen maar op de renbaan ontdekken, niet op de weg”, zegt Georg, die al voor de tweede keer aan een training op de Sachensenring deelneemt.
Grotere veiligheid
“Je leert hier niet alleen je grenzen kennen, de training draagt bij aan een grotere veiligheid, met veel plezier overigens.” Dat hoort Andreas Holzer graag. De persvoorlichter van Ducati Duitsland is bij bijna alle evenementen van de eigen evenementenorganisator Ducati 4U aanwezig. De ervaringen, die hij als amateurcoureur opdoet, geeft Andi – zoals hij door iedereen wordt genoemd – ook als instructeur door: “Wij geven onze deelnemers bij deze trainingen de mogelijkheid om zonder enige druk en vooral zonder tegenverkeer aan een vloeiende rijstijl te schaven.” Vooral voor de deelnemers uit de zogenaamde ‘blauwe groep’, dat zijn de renbaannieuwelingen, is het parcours een beschermde trainingsplaats, waar je met hulp van instructeurs zonder enig gevaar kunt oefenen.
Kleine groepen
Door de geringe omvang van maximaal vijf personen per groep is de kans op succes van de training ook groter. Ieder heeft de mogelijkheid achter de instructeur aan te rijden en het een en ander af te kijken. Omgekeerd houdt de instructeur zijn leerlingen in zijn spiegel in de gaten en becommentarieert en corrigeert hen na elke ronde. Natuurlijk gaat het ook om het plezier van het snelle rijden – om een beetje op je gemak te toeren hoef je niet naar een rencircuit te gaan. Maar, er moeten geen recordtijden neergezet worden. En de deelnemers moeten ook geen supersporters met een Ducati Panigale zijn om hier mee te kunnen doen. Je kunt er wel – tegen een kleine bijdrage voor een goed doel – eentje lenen.
Ducati’s testen
Ducati neemt bij elke training de nieuwste modellen als testmotorfiets mee aan de start. Hier is van alles te zien – ook motoren van andere merken – zoals een Naked Bike, Supermoto of een voor de weg geschikte Enduro. Georg is bijvoorbeeld met een model Multistrada onderweg en ik rijd zelf op een Multistada 1200 S zo vlot door de bochten, dat op de tweede trainingsdag de voetsteunen licht zijn afgeslepen en de gemonteerde Pirelli-banden tot op de flanken zijn afgereden. Een dergelijke rijstijl zou in het normale wegverkeer volkomen onverantwoord zijn geweest. Hier kun je zoiets doen.
Angstruimte
Maar, als het op de weg inderdaad ooit eens krap zou worden, heb je altijd nog een – vaak als ‘angstruimte’ aangeduid – extra loopvlak als reserve, om zeker door de bocht te komen. Het belangrijkste trefwoord komt van onze instructeur Jürgen Hinterweller. “Een juiste blik vooruit is bij motorrijden het allerbelangrijkste, vooral op een circuit”, zegt de midden vijftiger, die ‘Oppa’ op zijn rood-witte motorpak heeft laten zetten. Jürgen heeft inderdaad al kleinkinderen, maar hij rijdt in het geheel niet als een opa.
Knie aan de grond
In het zadel van zijn Ducati 899 merk je zijn leeftijd hoogstens door zijn soevereine rijstijl. Hoewel hij kok van beroep is, is hij nog steeds slank en extreem beweeglijk. Als een jonge vent schuift hij op zijn machine heen en weer en komt in iedere bocht met zijn knie aan de grond. Dat zie je niet alleen, de rijder achter hem ruikt het ook, want Oppa rijdt met kniebeschermers van hout. Het inkantelen in de bocht kun je leren bij een speciale training, die Jürgen ons dringend adviseert. Daarvoor heeft het team van ‘www.schraeglagen-training.de’ een Ducati-monster uitgerust met zijsteunen, waardoor de motor zelfs niet omkiept, als je eens te scheef de bocht in gaat.
Kijken en goed zitten
Je rijdt een uur lang eigenlijk alleen maar achtjes, leert daarbij waar je op de weg moet kijken en hoe je bij het rijden van een bocht de juiste houding op je motorfiets aanneemt. Het inkanteltrainingsprogramma is bij elk trainingsevenement van Ducati 4U een apart programmapunt, dat extra kan worden bijgeboekt. De trainingen op het rencircuit kunnen naar keus voor één of twee dagen (altijd tijdens het weekend) worden geboekt. Inbegrepen zijn de lunch en niet-alcoholische drankjes. Dit laatste is een goede zaak, want de training is een buitengewoon vermoeiende aangelegenheid. Je krijgt er trek van – niet alleen in meer pasta, maar ook in meer rondes.